Odbrobina gorzkich słów na temat NFZ a co za tym idzie polskiej służby zdrowia.

Witam Was po świętach:)!
Mam nadzieję, że mimo śnieżnej i dość chłodnej pogody, w te święta udało Wam się wypocząć i spędzić miło czas:)

Wracam do Was po tygodniowej przerwie zarówno w blogowaniu jak i odwiedzaniu Waszych blogów. Zapewne większość z Was wie bądź chociaż domyśla się co było przyczyną. Otóż, główną przyczyną nie był wyjazd na święta do rodziny, czy coś w tym stylu, tylko okropny ból głowy, na samym środku czoła, który skutecznie zrujnował mi okres świąteczny.
Ale od początku- głowa boli mnie już mniej więcej od około miesiąca. Na początku wystarczyło, że wzięłam jakąkolwiek tabletkę przeciwbólową i przechodziło... Ale od jakiś 2 tygodni jedyne co na mnie działało to podwójna dawka Nurofenu Forte i ból przechodził albo i nie. Postanowiłam udać się do internisty, bo wiadomo, od niego trzeba zacząć... Dostałam skierowania, na każdym z nim napisane że "BARDZO PILNE". Pfff, pilne... Badania krwi, hormonów, moczu- 3 tygodnie oczekiwania, nr. 74 ale pobierają tylko od 7-9 więc nie wiadomo czy mi się uda i czy nie będę musiała przyjść następnego dnia. Suuuper! Oprócz tego, że pracuję, zazwyczaj co drugi dzień, więc nie mogłabym przyjechać następnego dnia. Odpuściłam, stwierdziłam, że zrobię sobie prywatnie... Wracając od lekarza zahaczyłam o najbliższą przychodnię specjalistyczną żeby móc umówić się na tą "bardzo pilną" wizytę u neurologa i okulisty. Neurolog najbliżej za 3 miesiące, kalendarz do okulisty na ten rok się skończył. Jako że bolała mnie głowa nie chciałam już robić rabanu i stwierdziłam, że jak wrócę do domu podzwonię po innych przychodniach w celu znalezienia jak najszybszego terminu. I wiecie co? Zwątpiłam. Wszędzie tak samo. Wszędzie podobny czas oczekiwania. To powiedzcie, po cholerę płacimy tak dużo na ubezpieczenie zdrowotne? Skoro na wszystko trzeba czekać, to już wolę tę składkę odkładać na konto i w sytuacjach nagłych leczyć się prywatnie... Wściekłam się okropnie, no ale cóż poradzić... tego dnia dałam już spokój i postanowiłam w następny dzień wolny na spokojnie zadzwonić do przychodni o której dowiedziałam się od znajomej. I znowu to samo, ten sam czas oczekiwania. Wk***łam się niesamowicie i jako osoba raczej spokojna i opanowana przestałam nad sobą panować i zwyczajnie im nawtykałam. I raptem z 3 ms oczekiwania do neurologa zrobił się miesiąc. Zapisałam się, a jakże:) Ale nie dałam za wygraną i pojechałam do tej przychodni, celem załatwienia okulisty i ewentualnego przyśpieszenia neurologa. 30 minut stałam w rejestracji i udało się:) Jutro mam neurologa, a we wtorek okulistę:) Yeah! Ale to jeszcze nie koniec:) W sobotę nie dość, że bolała mnie głowa tak, że nie mogłam funkcjonować, to doszły zawroty głowy i nudności, które zapewne były spowodowane podrażnieniem żołądka proszkami przeciwbólowymi. Mąż zapakował mnie do samochodu i zawiózł do najbliższego nam szpitala- w Pruszkowie. To, jak zostałam tam potraktowana... Od rejestracji skierowano mnie pod gabinet, do internisty. Weszłam, powiedziałam co mi dolega, że doszły nudności, osłabienie i zawroty. Lekarz nic nie mówi. Mierzy ciśnienie. Cisza. Pisze coś, po czym daje mi receptę nie mówiąc nawet jak "to coś" przyjmować i każe czekać. Przychodzi pielęgniarka, zabiera mnie do gabinetu obok i mówi, że ma zrobić mi zastrzyk. Super! Szkoda tylko, że nikt się mnie nie zapytał czy mam uczulenie na jakiś lek... Dostałam zastrzyk, chwilę później czułam się jakbym była w niebie- było mi tak dobrze. Niewiele czego świadoma, wyszłam do męża, wziął mnie pod pachę wsadził do samochodu i pojechaliśmy do domu. po 2 godzinach głowa znowu zaczęła mnie boleć! I gdyby nie to, że były już w zasadzie święta, uwierzcie mi nie ręczyłabym za siebie. I co to za pomoc na ostrym dyżurze, jeśli miałam wyraźne oznaki do badania neurologicznego! Nie popuszczę dziadowi i chociaż wiem, że moja skarga nic mu pewnie nie zrobi to ją napiszę i nie będę przebierać w słowach. Bo jeśli ktoś się bierze już za pomoc ludziom, to do cholery niech robi to tak jak trzeba, a nie na odwal się, bo żyje już świętami i chce mieć święty spokój.

Jestem zła. Nie, jestem wściekła! Człowiek choruje raz na ruski rok, składki płaci, a jak potrzebuje pomocy to zostaje skazany albo na robienie awantur- tak, tylko w ten sposób idzie coś załatwić- albo na prywatną pomoc.